ویژگی‌های رشته موسیقی با گرایش‌های نوازندگی ساز کلاسیک و ساز ایرانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران
ویژگی‌های رشته موسیقی با گرایش‌های نوازندگی ساز کلاسیک و ساز ایرانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران
کد خبر : 100 تاریخ انتشار : 1403/5/10 2245
ویژگی‌های رشته موسیقی با گرایش‌های نوازندگی ساز کلاسیک و ساز ایرانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران

ویژگی‌های رشته موسیقی با گرایش‌های نوازندگی ساز کلاسیک و ساز ایرانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران

ویژگی‌های رشته موسیقی با گرایش‌های نوازندگی ساز کلاسیک و ساز ایرانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران

 

 

رشته موسیقی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران به‌عنوان یکی از رشته‌ های هنری جذاب و تاثیرگذار شناخته می ‌شود. این رشته به دو گرایش اصلی نوازندگی ساز کلاسیک و نوازندگی ساز ایرانی تقسیم می‌شود که هر کدام ویژگی ‌ها و موارد خاص خود را دارند. در این مقاله به بررسی ویژگی‌های این دو گرایش پرداخته می ‌شود.

 

1.   نوازندگی ساز کلاسیک

 

نوازندگی ساز کلاسیک، فرآیند آموزش و اجرا بر روی سازهای غربی مانند پیانو، ویولن، فلوت و... را شامل می‌ شود. این گرایش توانایی‌های فنی و اجرایی نوازنده را در زمینه‌ هایی مانند:

 

تکنیک‌های اجرایی: نوازندگان سازهای کلاسیک باید تکنیک‌های دقیقی را فرا بگیرند که شامل واستفاده صحیح از انگشت‌ گذاری و آرشه در سازهای مختلف است.

 

نظریه موسیقی: دانشجویان این گرایش با مباحث نظری مانند هارمونی، کنترپوان و فرم ‌های موسیقی آشنا می‌شوند که به فهم عمیق ‌تری از آثار کلاسیک کمک می ‌کند.

 

تاریخ موسیقی: تاریخ موسیقی و آشنایی با آهنگسازان معروف از دیگر مباحث این رشته است که به شناخت بهتر و اجرای دقیق‌ تر آثار هنری می ‌انجامد.

 

2.   نوازندگی ساز ایرانی

 

این گرایش بر روی سازهای سنتی ایرانی نظیر تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه تمرکز دارد. ویژگی ‌های این گرایش شامل:

 

تکنیک‌ های بومی: نوازندگان باید تکنیک ‌های خاص نوازندگی ساز ایرانی را یاد بگیرند که شامل استفاده از مضراب و تکنیک‌ های خاص انگشت گذاری است.

 

موسیقی مقامی: آشنایی با سیستم‌های مقامی و گوشه‌های موسیقی ایرانی از جمله موارد مهم است که در یادگیری سازهای ایرانی مورد تاکید قرار می‌ گیرد.

 

فرهنگ و ادبیات موسیقی: دانشجویان این گرایش با تاریخچه، فرهنگ و ادبیات موسیقی ایرانی آشنا می ‌شوند و این مسائل در ارزش گذاری موسیقی ایرانی نقش بسزایی دارد.

 

3. مقایسه و نقاط قوت

 

به‌ طور کلی، هر یک از این گرایش‌ ها ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند و با توجه به علاقه و استعداد فردی دانشجویان، می ‌توانند زمینه‌های مناسبی برای پرورش هنری فراهم کنند.

 

تبادل فرهنگی: هر دو گرایش باعث تبادل فرهنگی میان موسیقی شرقی و غربی می ‌شوند که می‌تواند به غنای هنری کمک کند.

 

توسعه خلاقیت: یادگیری هر دو نوع نوازندگی می‌ تواند به توسعه خلاقیت و توانایی‌ های هنری نوازندگان کمک کند.

 

 نتیجه ‌گیری

 

رشته موسیقی با گرایش ‌های نوازندگی ساز کلاسیک و ساز ایرانی در دانشگاه جامع علمی کاربردی ایران، با تمرکز بر اخذ مهارت ‌های اجرایی، نظری و فرهنگی، به پرورش نوازندگان حرفه ‌ای در هر دو حوزه می ‌پردازد. این رشته با ایجاد پل ارتباطی میان موسیقی سنتی و مدرن، به تعالی هنر موسیقی در ایران کمک می ‌کند.

 

گردآورنده و تولید کننده ی محتوا: امیر حسین البرز (عضو دورکار بخش رایانه ای مرکز آموزش عالی علمی-کاربردی افق)

 

 

https://www.majmainfo.ir

https://t.me/majmahub

https://t.me/Majmasports

https://t.me/ofoghuast

https://t.me/Majmapress

https://t.me/majmaevents

https://t.me/majmamedia

https://t.me/majmamuzic

 

 

منابع

 

1. دانشگاه جامع علمی کاربردی. (سال انتشار). *راهنمای تحصیلی رشته موسیقی*. تهران: مرکز پژوهش‌ های دانشگاه.

2. قربانی، م. (1397). *موسیقی کلاسیک و ایرانی: یک مقایسه*. مجله هنرهای زیبا.

3.  پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. (1399). *تاثیر آموزش موسیقی بر فرهنگ بومی*. تهران: پژوهشگاه.

4. ایمانی، س. (1400). *نوازندگی سازهای ایرانی: تکنیک‌ها و استراتژی‌ ها*. انتشارات موسیقی.

نظرات شما

اخبار مرتبط